Καθώς οι γάτες γερνούν, η συμπεριφορά τους συχνά αλλάζει και μια κοινή ανησυχία για τους ιδιοκτήτες γατών είναι η υπερβολική φωνή. Εάν η ηλικιωμένη γάτα σας νιαουρίζει συνεχώς, είναι φυσικό να αναρωτιέστε τι προκαλεί αυτή τη νέα συμπεριφορά. Η κατανόηση των πιθανών λόγων πίσω από το συνεχές νιαούρισμα της ηλικιωμένης γάτας σας είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος και τη διασφάλιση της άνεσης και της υγείας του αιλουροειδούς συντρόφου σας. Υπάρχουν διάφορες υποκείμενες αιτίες, που κυμαίνονται από ιατρικές παθήσεις έως αλλαγές στο περιβάλλον τους, που μπορούν να πυροδοτήσουν αυτή τη συμπεριφορά.
Ιατρικοί λόγοι για υπερβολικό νιαούρισμα
Αρκετές ιατρικές παθήσεις μπορούν να συμβάλουν σε αυξημένη φωνή σε ηλικιωμένες γάτες. Ο πόνος, η δυσφορία και η γνωστική εξασθένηση είναι συνήθεις ένοχοι. Μια ενδελεχής κτηνιατρική εξέταση είναι ζωτικής σημασίας για τον αποκλεισμό ή την αντιμετώπιση τυχόν υποκείμενων προβλημάτων υγείας.
Υπερθυρεοειδισμός
Ο υπερθυρεοειδισμός, ένας υπερδραστήριος θυρεοειδής αδένας, είναι μια κοινή ενδοκρινική διαταραχή στις μεγαλύτερες γάτες. Μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένη όρεξη, απώλεια βάρους, υπερκινητικότητα και, κυρίως, υπερβολικό νιαούρισμα. Ο αυξημένος μεταβολισμός μπορεί να προκαλέσει άγχος και ανησυχία, που εκδηλώνεται ως φωνητική.
Γνωστική Δυσλειτουργία (Άνοια αιλουροειδών)
Ακριβώς όπως οι άνθρωποι, οι γάτες μπορεί να παρουσιάσουν γνωστική έκπτωση καθώς γερνούν. Η γνωστική δυσλειτουργία της γάτας (FCD), που συχνά αναφέρεται ως άνοια γάτας, μπορεί να προκαλέσει αποπροσανατολισμό, σύγχυση και αλλαγές στη συμπεριφορά, συμπεριλαμβανομένου του αυξημένου νιαουρίσματος, ειδικά τη νύχτα. Μπορεί να νιαουρίζουν επειδή είναι χαμένοι ή αποπροσανατολισμένοι μέσα στο σπίτι τους.
Νεφροπάθεια
Η χρόνια νεφρική νόσος είναι μια άλλη διαδεδομένη πάθηση στις ηλικιωμένες γάτες. Μπορεί να προκαλέσει ναυτία, αυξημένη δίψα και συχνοουρία. Η ταλαιπωρία και οι ανισορροπίες που σχετίζονται με τη νεφρική νόσο μπορεί να οδηγήσουν σε αυξημένη φωνητική φωνή καθώς η γάτα σας προσπαθεί να επικοινωνήσει την αγωνία της.
Αρθρίτιδα και Πόνος
Η αρθρίτιδα και άλλες επώδυνες καταστάσεις γίνονται πιο συχνές με την ηλικία. Εάν η γάτα σας αισθάνεται πόνο, μπορεί να νιαουρίσει για να εκφράσει τη δυσφορία της. Παρατηρήστε τη γάτα σας για άλλα σημάδια πόνου, όπως κουτσό, απροθυμία να πηδήξει ή αλλαγές στις συνήθειες περιποίησης.
Απώλεια ακοής και όραση
Η αισθητηριακή πτώση μπορεί επίσης να συμβάλει σε αυξημένο νιαούρισμα. Μια γάτα με μειωμένη ακοή ή όραση μπορεί να νιαουρίζει πιο συχνά επειδή είναι αποπροσανατολισμένη ή προσπαθεί να σας εντοπίσει. Μπορεί επίσης να νιαουρίζουν πιο δυνατά επειδή δεν μπορούν να ακούσουν τον εαυτό τους σωστά.
Συμπεριφορικοί λόγοι για αυξημένη φωνητική
Πέρα από ιατρικά ζητήματα, παράγοντες συμπεριφοράς μπορούν επίσης να παίξουν σημαντικό ρόλο στο νιαούρισμα της ηλικιωμένης γάτας σας. Οι αλλαγές στη ρουτίνα, το άγχος και η συμπεριφορά αναζήτησης προσοχής είναι κοινά ζητήματα.
Αναζητώντας την προσοχή
Μερικές φορές, η πιο απλή εξήγηση είναι ότι η γάτα σας θέλει προσοχή. Μπορεί να έχουν μάθει ότι το νιαούρισμα τους δίνει φαγητό, χάδια ή χρόνο παιχνιδιού. Εάν ανταποκρίνεστε με συνέπεια στα νιαουρίσματα τους, θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο για να επικοινωνήσουν τις ανάγκες τους.
Άγχος και Στρες
Οι ηλικιωμένες γάτες μπορεί να είναι πιο ευαίσθητες στο άγχος και το στρες. Οι αλλαγές στο νοικοκυριό, όπως ένα νέο κατοικίδιο, ένα νέο μωρό ή ακόμα και η αναδιάταξη των επίπλων, μπορεί να προκαλέσουν άγχος και να οδηγήσουν σε αυξημένο νιαούρισμα. Οι δυνατοί θόρυβοι ή οι άγνωστοι επισκέπτες μπορούν επίσης να είναι πηγές άγχους.
Αλλαγές στη ρουτίνα
Οι γάτες είναι πλάσματα της συνήθειας και οι αλλαγές στην καθημερινότητά τους μπορεί να είναι αναστατωτικές. Εάν έχετε αλλάξει πρόσφατα το πρόγραμμα εργασίας σας, μετακομίσατε σε νέο σπίτι ή έχετε αλλάξει τους χρόνους ταΐσματος, η γάτα σας μπορεί να νιαουρίζει πιο συχνά ως αποτέλεσμα.
Ανία και Μοναξιά
Ακόμη και οι ηλικιωμένες γάτες χρειάζονται πνευματική διέγερση. Εάν η γάτα σας βαριέται ή είναι μοναχική, μπορεί να νιαουρίσει για να τραβήξει την προσοχή σας και να σας ενθαρρύνει να αλληλεπιδράσετε μαζί της. Η παροχή παιχνιδιών, οι γρατσουνιές και ο τακτικός χρόνος παιχνιδιού μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση της πλήξης.
Μαθημένη Συμπεριφορά
Οι γάτες μαθαίνουν μέσω της συναναστροφής. Εάν το νιαούρισμα έχει ανταμειφθεί στο παρελθόν (π.χ. το να τραφούν), θα συνεχίσουν τη συμπεριφορά τους. Αυτό μπορεί να ενισχυθεί σε ηλικιωμένες γάτες που μπορεί να έχουν αναπτύξει ισχυρότερη εξάρτηση από αυτά τα μαθημένα μοτίβα.
Περιβαλλοντικοί παράγοντες που συμβάλλουν στο νιαούρισμα
Το περιβάλλον στο οποίο ζει η γάτα σας μπορεί επίσης να επηρεάσει τη φωνή της. Η διασφάλιση ότι οι ανάγκες τους ικανοποιούνται και το περιβάλλον είναι άνετο είναι απαραίτητο.
Πείνα και δίψα
Βεβαιωθείτε ότι η γάτα σας έχει πάντα πρόσβαση σε φρέσκο φαγητό και νερό. Οι ηλικιωμένες γάτες μπορεί να χρειάζονται πιο συχνά γεύματα ή να έχουν δυσκολία στην πρόσβαση σε μπολ με φαγητό και νερό, με αποτέλεσμα να νιαουρίζουν.
Θέματα κουτιών απορριμμάτων
Ένα βρώμικο ή απρόσιτο κουτί απορριμμάτων μπορεί να προκαλέσει αγωνία και να οδηγήσει σε νιαούρισμα. Βεβαιωθείτε ότι το κουτί απορριμμάτων είναι καθαρό και εύκολα προσβάσιμο, ειδικά εάν η γάτα σας έχει προβλήματα κινητικότητας. Η θέση του κουτιού απορριμμάτων είναι επίσης σημαντική. θα πρέπει να βρίσκεται σε μια ήσυχη, ιδιωτική περιοχή.
Θερμοκρασία
Οι ηλικιωμένες γάτες είναι πιο ευαίσθητες στις αλλαγές θερμοκρασίας. Αν είναι πολύ ζεστά ή πολύ κρύα, μπορεί να νιαουρίσουν για να εκφράσουν τη δυσφορία τους. Βεβαιωθείτε ότι έχουν πρόσβαση σε ζεστούς και άνετους χώρους ανάπαυσης, ειδικά κατά τους ψυχρότερους μήνες.
Εδαφικότητα
Ακόμη και οι γάτες εσωτερικού χώρου μπορεί να είναι εδαφικές. Αν δουν ή ακούσουν άλλες γάτες έξω, μπορεί να νιαουρίσουν για να υπερασπιστούν την επικράτειά τους. Ο αποκλεισμός της θέας τους προς τα έξω μπορεί να βοηθήσει στη μείωση αυτής της συμπεριφοράς.
Ανάγκη για προσοχή και αλληλεπίδραση
Μια ηλικιωμένη γάτα μπορεί απλώς να αναζητά περισσότερη αλληλεπίδραση. Μπορεί να τους λείπει η συντροφικότητα και η προσοχή που έλαβαν νωρίτερα στη ζωή τους. Το αυξημένο νιαούρισμα μπορεί να είναι σημάδι ότι θέλουν περισσότερο χρόνο παιχνιδιού ή αγκαλιές.
Τι να κάνετε για τη γάτα σας που νιαουρίζει
Η αντιμετώπιση του υπερβολικού νιαουρίσματος της ηλικιωμένης γάτας σας απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση. Ξεκινήστε με έναν κτηνιατρικό έλεγχο για να αποκλείσετε τυχόν υποκείμενες ιατρικές παθήσεις. Στη συνέχεια, εξετάστε συμπεριφορικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στο πρόβλημα.
- Προγραμματίστε έναν κτηνιατρικό έλεγχο: Αυτό είναι το πιο σημαντικό πρώτο βήμα. Ο κτηνίατρός σας μπορεί να εκτελέσει μια λεπτομερή εξέταση και να εκτελέσει εξετάσεις για να εντοπίσει τυχόν ιατρικά προβλήματα.
- Αντιμετωπίστε τις ιατρικές καταστάσεις: Εάν η γάτα σας έχει διαγνωστεί με ιατρική πάθηση, ακολουθήστε προσεκτικά το σχέδιο θεραπείας του κτηνιάτρου σας. Η φαρμακευτική αγωγή, οι διατροφικές αλλαγές και άλλες θεραπείες μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων και στη μείωση του νιαουρίσματος.
- Παρέχετε περιβαλλοντικό εμπλουτισμό: Βεβαιωθείτε ότι η γάτα σας έχει πολλά παιχνίδια, γρατσουνιές και άνετους χώρους ανάπαυσης. Οι ταΐστρες παζλ μπορούν να παρέχουν πνευματική διέγερση και να αποτρέψουν την πλήξη.
- Διατηρήστε μια συνεπή ρουτίνα: Οι γάτες ευδοκιμούν στη ρουτίνα. Προσπαθήστε να διατηρήσετε συνεπείς τους χρόνους ταΐσματος, τον χρόνο παιχνιδιού και άλλες δραστηριότητες.
- Δώστε αρκετή προσοχή: Περάστε χρόνο με τη γάτα σας κάθε μέρα, ακόμα κι αν είναι μόνο για λίγα λεπτά χάιδεμα ή αγκαλιά. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του άγχους και της μοναξιάς.
- Αγνοήστε το νιαούρισμα που αναζητά την προσοχή (Μερικές φορές): Εάν υποπτεύεστε ότι η γάτα σας νιαουρίζει για προσοχή, προσπαθήστε να αγνοήσετε τη συμπεριφορά. Δώστε τους προσοχή μόνο όταν είναι ήσυχα. Αυτό μπορεί να βοηθήσει να σπάσει η σχέση μεταξύ νιαουρίσματος και ανταμοιβής.
- Χρησιμοποιήστε διαχυτές φερομόνης: Οι διαχυτές φερομόνης αιλουροειδών μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του άγχους και του στρες. Αυτοί οι διαχυτές απελευθερώνουν συνθετικές φερομόνες που μιμούνται τις φυσικές φερομόνες που παράγονται από τις γάτες.
- Συμβουλευτείτε έναν Κτηνίατρο Συμπεριφοριστή: Εάν δυσκολεύεστε να διαχειριστείτε το νιαούρισμα της γάτας σας, σκεφτείτε να συμβουλευτείτε έναν κτηνίατρο συμπεριφοριστή. Μπορούν να σας βοηθήσουν να εντοπίσετε τις υποκείμενες αιτίες της συμπεριφοράς και να αναπτύξετε ένα προσαρμοσμένο σχέδιο θεραπείας.
- Εξασφαλίστε εύκολη πρόσβαση: Βεβαιωθείτε ότι τα κουτιά τροφής, νερού και απορριμμάτων είναι εύκολα προσβάσιμα, ειδικά εάν η γάτα σας έχει προβλήματα κινητικότητας.
